شکاف عمیق میان سلیقه عوام و نخبگان چهارشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۸ صفحه اصلی اخبار سیاسی اقتصادی اجتماعی فرهنگی پایداری ورزشی حوادث بین الملل دانش و فناوری استانها گزارش اندیشه ایران مدیا ایران زندگی ایران عصر روزنامه ایران خبرنگار ایران صفحه اصلی اخبار سیاسی اقتصاد
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۱۴۷۳۸
«نمی‌تونم بفهمم چطور مردم این کتاب را دوست دارند. هنوز تمامش نکرده‌ام ولی خوندنش طاقت‌فرساست. گمانم آدم قراره دوستش داشته باشه چون یک اثر کلاسیکه. اما کسالت‌آوره و اصلاً معلوم نیست راجع به چیه. کاراکترهای زیادی داره و مدام پس‌وپیش می‌ره و دنبال کردنش سخته....»
این قسمتی از کامنت یکی از خواننده‌هاست در سایت آمازون درباره کتاب «خانم دالووی» ویرجینیا ولف که از شاهکارهای ادبیات انگلیسی به حساب می‌آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خب، این هم یکی از نتایج آزادی اظهارنظر برای همگان است؛ یک دموکراسی کامل. اما به گمان برخی‌ها این نه آزادی بیان و گسترش دانش، بلکه آزادی جهل و عقب‌ماندگی است.
اگر خوب فکرش را بکنیم می‌بینیم که با توجه به اعتیاد بیننده و شنونده عام به فیلم‌ها و سریال‌هایی که اصل غیرقابل‌چشم‌پوشی‌شان غافلگیری و نفس‌گیری است، کلیپ‌های موسیقی سریع، پرسروصدا و سرگیجه‌آور، انتظاری جز این نمی‌توان داشت که رمان یا فیلمی که در بیانش اندکی غیرمستقیم و مبهم باشد، از رمان‌هایی مانند خانم دالووی خوشش نیاید. در چنین اوضاعی با انسانی مواجهیم که روزبه‌روز دشوارتر می‌توان غافلگیرش کرد و به هیجانش آورد. همین طور با توجه به حجم عظیم اطلاعاتی که شبکه‌های اجتماعی روی سرمان می‌ریزند و خواندن هرچیز بلندتر از چند سطر را دشوار می‌کنند و اصلاً خواندن را به عملی منقطع و از این شاخه به آن شاخه پریدن و از روی قسمت‌هایی پریدن تبدیل می‌کنند، می‌توان گفت واکنشی از این دست از خواننده‌ای عادی امری طبیعی است.
اما تند نرویم.
اولاً توجه کنیم که تعداد کسانی که اظهارنظرهایی از آن دست که نمونه‌اش را در بالا آوردیم می‌کنند، هرچند قابل‌توجه اما هنوز اندک است. و در بیشتر اوقات کاربران دیگر به آنها پاسخ می‌دهند و برای‌شان توضیح می‌دهند که باید با حوصله بیشتری کتاب‌هایی از نوع خانم دالووی را بخوانند.
دیگر اینکه یک آن صادقانه به خودمان رجوع کنیم. آیا نشده است که از خواندن این یا آن کتاب کلاسیک که همه می‌گویند شاهکار است یا تماشای فیلمی که شاهکار بی‌بدیل تاریخ سینما نام گرفته، دل‌آزرده شویم، بشدت خسته شویم، اما جرأت نکنیم احساس‌مان را بیان کنیم، حتی بترسیم پیش خودمان به احساس واقعی‌مان اعتراف کنیم؟ واقعیت این است که اولاً هر کتابی برای هر موقعیتی نوشته نشده است. بعد کتابی ممکن است در زمان خودش به‌دلایل گوناگون مورد اقبال منتقدان قرار گرفته باشد، اما حالا سلیقه عمومی عوض شده باشد. و ده‌ها اما و اگر دیگر که ممکن است باعث شوند من فلان «شاهکار مسلم» ادبیات و هنر را خسته‌کننده بیابم یا برایم ارزش چندانی نداشته باشد. این خوانندگانی که براحتی می‌گویند کتاب جیمز جویس خسته‌کننده است و به دوستان‌شان توصیه می‌کنند آن را نخوانند، هر عیبی داشته باشند این حسن را هم دارند که تحت تأثیر جو روشنفکری نیرومندی که در فضاهای هنری و ادبی مسلط است قرار نمی‌گیرند. حتی صحبت از جسارت در بیان احساس واقعی‌شان در مورد آنها صادق نیست، چون واقعیتش این است که بیشتر کسانی که ممکن است بگویند «سمفونی ۹» بتهوون اثر کم‌ارزشی است، احتمالاً اصلاً نمی‌دانند که برای کسانی مثل من و شما این امر ممکن است یک جور «توهین به مقدسات» تلقی شود. در یک کلام، چه عیبی دارد، بگذار آنها هم حرف‌شان را بزنند، بگذار ما هم بدانیم خیلی آدم‌ها خانم دالووی را خسته‌کننده و ملال‌آور می‌دانند.
خانم دالووی از رمان‌‌های محبوب من است. اما این دلیل نمی‌شود کسی آن را خسته‌کننده نیابد. حتی اگر کتاب مورد علاقه تمام جهان هم باشد، باز ممکن است برای بسیاری از آدم‌ها ملال‌آور باشد. به گمانم رنجیدن ما از اینکه کسی فلان اثر کلاسیک را دوست نمی‌دارد غیرمنطقی‌تر از دوست نداشتن اوست. این یک روی شکاف عمیقی است که بین سلیقه عام و سلیقه نخبه‌گرا پدید آمده است. اما این شکاف روی دیگری هم دارد: بی‌اعتنایی روشنفکران و منتقدان به انبوه آثاری که میلیون‌ها تن طالب‌شان هستند و با دیدن و خواندن‌شان کیف می‌کنند. ما آنها را «کمدی‌های سخیف»، «کتاب‌های زرد» و از این قبیل می‌خوانیم. و چنان رفتار می‌کنیم که انگار اصلاً وجود ندارند و نقش مهمی در شکل دادن به سلیقه و افکار جامعه بازی نمی‌کنند.
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۱۴۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سهم ایران در اقتصاد خلاق کمتر از یک درصد است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسعود حسنلو دبیر ستاد فناوری‌های فرهنگی و نرم معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری در آیین افتتاحیه نخستین دوره رویداد مانوین گفت: ما برنامه‌های متنوعی در این ستاد دنبال می‌کنیم. یکی از این برنامه ها، مانوین است.
به گفته وی، آغاز رویداد مانوین یک جریانی است که توجه بیشتری به صنایع خلاق و فناوری‌های نرم داشته باشیم.
وی افزود: راهکار حل مسائل کشور در گروی توجه به این مسئله است. هرچقدر به این جریان در اکوسیستم توجه بیشتری داشته باشیم، باعث رشد کشور می‌شود.
وی اظهار کرد: صنایع خلاق در اقتصاد جهانی سهم بسزایی دارد؛ معادل قیمت نفت در دنیاست.
وی یادآورشد: این اقتصاد در کشورمان زیر یک درصد و کمتر از ۴ میلیارد دلار است. در افق کوتاه مدت سهم اقتصاد خلاق ما باید به سه درصد برسد. اکنون سهم دنیا از اقتصاد صنایع خلاق ۱۰ درصد است. ما برای رسیدن به این نقطه فاصله زیادی با دنیا داریم.
وی یادآور شد: دومین مساله، تقدیر و تشکر از پیشکسوتان، اساتید باعث شدند اکنون در این نقطه قرار بگیریم. اکنون در میانه این راه قرار گرفته ایم. اکنون برخی از مسائل اجتماعی کشور در حوزه سخت توسط دانش بنیان‌ها رفع شده است، در این حوزه نیز نیاز به رفع مسائل اجتماعی داریم.
وی گفت: تنها راه حل مسائل اجتماعی در گروی توسعه صنایع خلاق یا ابزار‌های صنایع خلاق است. امروز با امضای توافقنامه میان معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان با منطقه آزاد قشم امیدواریم گامی در توسعه صنایع خلاق، نوآوری و فناوری داشته باشیم.
انتهای پیام/
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند